Ubezpieczenie jest koncepcją prawną, która pomaga chronić się w przypadku katastrofy. Jest ono sprzedawane przez agentów ubezpieczeniowych, którzy reprezentują firmę ubezpieczeniową. Zazwyczaj agent sprzedaje ubezpieczenie na zasadzie prowizji. W procesie ubezpieczenia firma ubezpieczeniowa ocenia ryzyko ubezpieczonego. Oblicza również wysokość szkody. Jego wartość wzrasta, gdy jest uszkodzony. Dlatego wzrost wartości ubezpieczonego przedmiotu jest dobrą rzeczą.
Underwriting
Underwriting jest złożonym procesem, który polega na podejmowaniu decyzji o podmiotach dla polis ubezpieczeniowych. Celem tego procesu jest określenie, czy profil ryzyka podmiotu pasuje do struktury ratingowej firmy ubezpieczeniowej. Proces ten obejmuje również określenie standardów, które ubezpieczyciele muszą stosować wobec wnioskodawców, obliczanie strat i prognozowanie wydatków. Proces ten jest skomplikowany, a wiele różnych czynników musi być branych pod uwagę, aby określić, którzy wnioskodawcy są godni pokrycia, a którzy nie.
Underwriting wymaga od underwritera wiedzy i inteligencji. Wymaga obiektywnej analizy i szybkiego działania. Może to być niebezpieczna część procesu ubezpieczeniowego, ale może to być również satysfakcjonująca możliwość. Underwriterzy muszą przestrzegać prawa i przepisów i upewnić się, że ich polisy są zgodne z nimi do końca.
Obecnie underwriting jest ściśle związany z funkcją tworzenia stawek przez firmy ubezpieczeniowe. Wymaga zrozumienia ryzyka, jakie stwarza styl życia, zdrowie i zawód wnioskodawcy. Ubezpieczyciele biorą również pod uwagę zagrożenia związane z wyposażeniem wnioskodawcy. Zwracają również uwagę na wcześniejsze straty i nastawienie wnioskodawcy do bezpiecznych praktyk. Ponadto biorą pod uwagę stabilność finansową wnioskodawcy i stabilność jego personelu nadzorczego.
Ważne jest, aby underwriterzy rozumieli powody, dla których podejmowali decyzje w przeszłości. Ubezpieczyciele czasami popełniają błąd oceniając wnioskodawców na podstawie zawodu. Chociaż zawód może nie być czynnikiem negatywnym, to jednak może być czerwoną flagą dla potencjalnego wnioskodawcy. Lepiej jest przyjrzeć się wszystkim istotnym informacjom i unikać używania stereotypów, które nie istnieją.
Roszczenia i obsługa szkód
Ochrona ubezpieczeniowa uprawnia posiadaczy polisy do zgłaszania roszczeń z tytułu szkód objętych ubezpieczeniem. Roszczenia te są zgłaszane przy użyciu zastrzeżonych formularzy ubezpieczyciela, które są standardową praktyką w branży. Firmy ubezpieczeniowe muszą utrzymywać odpowiednie rezerwy na przyszłe straty. Ubezpieczyciele powinni dołożyć wszelkich starań, aby zminimalizować ryzyko dużych roszczeń i ustabilizować składki posiadaczy polis.
Ubezpieczenie od ryzyka kredytowego
Ubezpieczenie od ryzyka kredytowego (CDS) to rodzaj ubezpieczenia. Zasadniczo gwarantuje ono, że pożyczkodawca zwróci Ci pieniądze, jeśli Twoja firma nie spłaci pożyczki. Istnieją jednak pewne istotne różnice pomiędzy CDS a ubezpieczeniem. Niniejszy artykuł ma na celu wyjaśnienie tych różnic. Wyjaśni również korzyści i ograniczenia CDS, jak również to, w jaki sposób może on chronić Twoją firmę.
Ubezpieczenie od ryzyka kredytowego jest rodzajem ubezpieczenia kredytu, które banki nabywają w celu ochrony przed niespłaceniem kredytu. Ten rodzaj ubezpieczenia chroni bank przed niespłaceniem kredytu przez kredytobiorcę i zapewnia większą ochronę przy wyższym LTV. Ponadto, pomaga ono wzmocnić działalność detaliczną i kredytową kredytodawcy. Dla banków społecznościowych, ubezpieczenie od ryzyka kredytowego jest sposobem na ich ochronę.
Ubezpieczenie ryzyka kredytowego może również pomóc w ochronie inwestorów. Niektórzy inwestorzy spekulują na swapach ryzyka kredytowego, które są kontraktami na instrumenty pochodne. Spread pomiędzy dwoma CDS-ami odzwierciedla ryzyko z nimi związane. W niektórych przypadkach CDS mogą być nawet przedmiotem obrotu za pośrednictwem centralnej izby rozrachunkowej, takiej jak ICE TCC. Dzięki temu inwestorzy mogą zdywersyfikować swoje portfele i zmniejszyć ryzyko.
Kryzys finansowy z lat 2007-2008 spustoszył system finansowy i doprowadził do upadku Lehman Brothers, czwartego co do wielkości banku inwestycyjnego w USA. W rezultacie wartość ubezpieczeń Credit Suisse i Deutsche Bank od ryzyka kredytowego wzrosła do poziomu podobnego do tego z 2008 roku. Ceny energii i gazu są rekordowo wysokie, inflacja w wielu krajach osiągnęła najwyższy poziom od 40 lat, a rynki akcji znacząco straciły na wartości.
Dopuszczone aktywa
Dopuszczone aktywa to aktywa firm ubezpieczeniowych, które prawo stanowe dopuszcza do uwzględnienia w bilansie ubezpieczyciela. Przepisy dotyczące dopuszczonych aktywów różnią się w zależności od stanu, ale ogólnie rzecz biorąc, aktywa muszą być płynne i mieć wymierną wartość. Firmy ubezpieczeniowe muszą również posiadać odpowiedni kapitał finansowy, aby móc wywiązać się ze swoich zobowiązań wobec posiadaczy polis.
Towarzystwa ubezpieczeniowe klasyfikują aktywa na trzy kategorie: aktywa dopuszczone, aktywa zainwestowane oraz aktywa niedopuszczone. Te trzy kategorie różnią się od siebie klasyfikacją, co jest ważne do zrozumienia. Chociaż firmy ubezpieczeniowe nie są zobowiązane do przestrzegania zasad księgowości GAAP, stosują ustawową metodę księgowania w celu określenia swoich aktywów.
Aktywa ubezpieczyciela mogą być obciążone lub wyłączone z pokrycia, jeśli są zawarte w harmonogramie aktywów ubezpieczyciela. Ubezpieczyciel musi również ujawnić poszczególne aktywa będące jego własnością. Komisja wydała wytyczne dla ubezpieczycieli, w tym harmonogramy aktywów, które muszą dokładnie określać poszczególne aktywa posiadane przez ubezpieczyciela.
Ubezpieczyciel ubezpieczający może zainwestować do 10 procent swoich dopuszczonych aktywów w papiery wartościowe o wyższym ratingu niż te, które są wymienione w bilansie ubezpieczyciela. Inwestycja może być w spółkę, joint venture lub inny podmiot gospodarczy. Inwestycja ta powinna stanowić niewielki ułamek całkowitych aktywów ubezpieczyciela.
Aktuarialna nauka o ratemaking
Aktuarialna nauka o ratemaking w ubezpieczeniach jest podstawowym elementem praktyki aktuarialnej od początku istnienia zawodu. Zasady i standardy ustalania stawek są niezbędne do utrzymania integralności systemu ubezpieczeniowego i spełnienia obietnic zawartych w umowach ubezpieczeniowych. W 1988 roku Casualty Actuarial Society przyjęło Statement of Principles Regarding Property and Casualty Ratemaking. Dokument ten nakreśla cztery podstawowe zasady ustalania stawek.
Podstawowym celem ustalania stawek jest ustalenie konkurencyjnej składki, która pokryje straty przy jednoczesnym osiągnięciu zysku. Aby to osiągnąć, firmy ubezpieczeniowe muszą oferować konkurencyjne składki, biorąc jednocześnie pod uwagę presję biznesową i regulacyjną. Nauka aktuarialna w ubezpieczeniach pomaga określić najlepszą składkę dla danej firmy.
W celu zastosowania zasad aktuarialnych do stawek ubezpieczeniowych, aktuariusze najpierw analizują dane, założenia i zachowania konsumentów. Analizują również trendy w składce/ekspozycji. Na te trendy wpływają zmiany w zachowaniu klientów, takie jak opóźnienia w płatnościach składek, lub zmiany w trendach roku modelowego.
Cenowe modele aktuarialne są kluczowe dla firm ubezpieczeniowych. Wykorzystują je do określania wartości składek ubezpieczeniowych i rezerw. Są one również wykorzystywane do określenia, ile składki będą kosztować w przyszłości. Modele te są często aktualizowane w ciągu roku, co skutkuje dokładniejszymi prognozami składek.
Wpływ ubezpieczeń na społeczeństwo
We współczesnym świecie ubezpieczenia są ważną częścią gospodarki. Ludzie potrzebują ubezpieczeń, aby chronić się przed niespodziewanymi wydarzeniami i wypadkami. Podobnie firmy ubezpieczeniowe zapewniają wsparcie finansowe dla przedsiębiorstw, gdy ponoszą one straty finansowe. Ponadto branża ta stała się jednym z największych inwestorów instytucjonalnych na rynkach akcji, obligacji i nieruchomości.
Jednak skutki ubezpieczeń dla społeczeństwa nie są dobrze poznane. Wynika to częściowo z heterogeniczności zmiennych biorących udział w tym procesie. Na przykład, badania, które badały efekty ubezpieczeń zapewnianych przez rząd, nie uwzględniają ubezpieczeń zapewnianych przez inne podmioty. Wynika to z faktu, że ubezpieczeni mają różne profile ryzyka zdrowotnego i zachowania związane z poszukiwaniem zdrowia.
Objęcie ubezpieczeniem zdrowotnym przynosi wiele korzyści, w tym niższe koszty opieki zdrowotnej. Ubezpieczenie zdrowotne poprawia dostęp do opieki zdrowotnej, zmniejsza obciążenie systemu opieki zdrowotnej i pomaga ludziom prowadzić bardziej produktywne życie. Oprócz pomocy osobom z problemami zdrowotnymi, ubezpieczenie wspiera również zdrowie społeczności. Poprzez zapewnienie ochrony ubezpieczeniowej osoby mogą uniknąć kosztów i czasu związanych z rachunkami za leczenie i poświęcić więcej czasu na pracę, zamiast czekać na nagromadzenie się rachunków za leczenie.
